Najogólniej za krajobraz uważa się ogół cech przyrodniczych i       antropogenicznych wyróżniających
  określony teren, zespół typowych cech danego terenu. krajobraz jest     synonimem terytorialnego (środowisko lądowe)
  lub akwatorialnego (środowisko wodne) kompleksu terytorialnego. Poza   kontekstem fachowym słowo „krajobraz” jest używane w celu określenia
  formy widoku (np. krajobraz miejski, zimowy, malowniczy, zeszpecony).

krajobraz

   Zonneveld (1990) traktuje krajobraz jako przestrzenny i materialny wymiar  rzeczywistości ziemskiej i definiuje go jako „kompleksowy system składający
   się z form rzeźby i wód, roślinności i gleb, skał i atmosfery”. Z kolei Kondracki i Richling (1983) definiują krajobraz jako „część epigeosfery,
stanowiącą złożony przestrzenie geokompleks o swoistej strukturze
 i wewnętrznych powiązaniach”